Isı değiştiriciler, iki veya daha fazla sıvı arasında verimli bir ısı aktarımını kolaylaştıran birçok endüstride kritik bileşenlerdir.Kabuk ve boru ısı değiştiricilerinin tasarım açısından önemli bir husus, boruların düzenlenmesi ve aralıklandırılmasıdır.Bu makalede boru aralıkları ile ilgili önemli soruları araştıracağız:
Bir ısı değiştiricisindeki boruların düzenlenmesi esas olarak aşağıdaki desenlere sınıflandırılabilir:
Üçgen Çığlık Düzenlemesi: Tüpler, altı komşu tüpten eşit mesafede yerleştirilir ve eşit kenar üçgenler oluşturur.
Karesat Çizgisi: Tüpler, tüplerin yatay ve dikey olarak sıralandığı ızgara benzeri bir kare deseninde düzenlenmiştir.
Dönüştürülmüş kare (veya Staggered Square) Pitch: Her alternatif satırın salınımlı olduğu, basit kare mesafeden daha kompakt bir düzen oluşturan, ancak üçgen kadar yoğun olmayan kare mesafenin bir değişimi.
Her düzenleme, hem boru hem de kabuk tarafındaki akış özelliklerini etkiler, ısı aktarımını ve basınç düşüşünü etkiler.
İşte her tüp düzenlemesinin ortak avantaj ve dezavantajlarının bir özeti:
Anlaşma | Avantajlar | Dezavantajları |
---|---|---|
Üçgen Çakma | - En yüksek tüp yoğunluğu -> Kabuk hacmi başına daha fazla ısı transferi alanı - Yüksek türbülans daha iyi ısı aktarımını sağlar. |
- Kabuk tarafında daha yüksek basınç düşüşü - Yakın mesafe nedeniyle temizlenmesi daha zor. |
Çarşılıklı Araç | - Daha kolay temizlik ve bakım - Alt kabuk tarafındaki basınç düşüşü |
- Daha az türbülans nedeniyle daha düşük ısı transferi katsayısı - Aynı kapasite için daha büyük bir değişken boyutu |
Döner kare | - Üçgen ve kare arasındaki uzlaşma - Orta türbülans ve boru yoğunluğu |
- Temizleme konusunda orta derecede zorluk - Orta basınç düşüşü |
Tüpler arasındaki "aralık" genel olarakçırpın, yani bitişik borular arasındaki merkez-merkez mesafesi.
Isı değiştiriciler, iki veya daha fazla sıvı arasında verimli bir ısı aktarımını kolaylaştıran birçok endüstride kritik bileşenlerdir.Kabuk ve boru ısı değiştiricilerinin tasarım açısından önemli bir husus, boruların düzenlenmesi ve aralıklandırılmasıdır.Bu makalede boru aralıkları ile ilgili önemli soruları araştıracağız:
Bir ısı değiştiricisindeki boruların düzenlenmesi esas olarak aşağıdaki desenlere sınıflandırılabilir:
Üçgen Çığlık Düzenlemesi: Tüpler, altı komşu tüpten eşit mesafede yerleştirilir ve eşit kenar üçgenler oluşturur.
Karesat Çizgisi: Tüpler, tüplerin yatay ve dikey olarak sıralandığı ızgara benzeri bir kare deseninde düzenlenmiştir.
Dönüştürülmüş kare (veya Staggered Square) Pitch: Her alternatif satırın salınımlı olduğu, basit kare mesafeden daha kompakt bir düzen oluşturan, ancak üçgen kadar yoğun olmayan kare mesafenin bir değişimi.
Her düzenleme, hem boru hem de kabuk tarafındaki akış özelliklerini etkiler, ısı aktarımını ve basınç düşüşünü etkiler.
İşte her tüp düzenlemesinin ortak avantaj ve dezavantajlarının bir özeti:
Anlaşma | Avantajlar | Dezavantajları |
---|---|---|
Üçgen Çakma | - En yüksek tüp yoğunluğu -> Kabuk hacmi başına daha fazla ısı transferi alanı - Yüksek türbülans daha iyi ısı aktarımını sağlar. |
- Kabuk tarafında daha yüksek basınç düşüşü - Yakın mesafe nedeniyle temizlenmesi daha zor. |
Çarşılıklı Araç | - Daha kolay temizlik ve bakım - Alt kabuk tarafındaki basınç düşüşü |
- Daha az türbülans nedeniyle daha düşük ısı transferi katsayısı - Aynı kapasite için daha büyük bir değişken boyutu |
Döner kare | - Üçgen ve kare arasındaki uzlaşma - Orta türbülans ve boru yoğunluğu |
- Temizleme konusunda orta derecede zorluk - Orta basınç düşüşü |
Tüpler arasındaki "aralık" genel olarakçırpın, yani bitişik borular arasındaki merkez-merkez mesafesi.